مراسم سوگواری وفات حضرت معصومه (س) در حسینیه انصار المهدی عج کرمانشاه برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی اتحادیه کرمانشاه مراسم سوگواری و عزاداری به مناسبت وفات حضرت معصومه (س) با حضور اعضای قرارگاه شهری برادران کرمانشاه صبح پنجشنبه یکم بهمن ماه در محل حسینهیه اتحادیه انجمن های اسلامی دانش اموزان استان کرمانشاه برگزار شد.

در این مراسم جناب آقای نیک روش مسئول اتحادیه استان در توضیح این عبارت زیارتنامه حضرت معصومه(س) که می‌فرماید «فإنّ لک عند الله شأن من شأن» گفت: شأن به معنی جایگاه است. خطاب به حضرت معصومه عرض می‌کنیم یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه یعنی مرا در بهشت شفاعت کن. ظاهر کلام این را می‌رساند که حضرت معصومه مقامی دارد که در بهشت هم حق شفاعت دارد. لذا یکی از وجوه این شأن می‌تواند موضوع شفاعت باشد که نشان دهنده آن جایگاه والاست. معمولا در روایت وقتی مطلبی سر بسته بیان می‌شود نشان دهنده عمق مطلب و اهمیت آن است. بعنوان مثال در قرآن آمده است که «فاوحی الیه ما اوحی» یعنی به او وحی کردیم آنچه وحی کردیم. ظاهرا وحی عظمتی داشته که گویا مظروف در ظرف کلمات نمی‌گنجد.

وی در ادامه در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه زیارتنامه حضرت معصومه(س) توسط امام معصوم صادر شده است پس چگونه عبارت «اشفعی لی فی الجنه» قابل تحلیل است؟ گفت: امام معصوم به ما یاد می دهد که چطور زیارت کنیم. در مورد امیرالمومنین(ع) روایت داریم که وقتی بعضی صحابه، ایشان را همراهی می‌کردند حضرت خطی را معین می‌کردند و می‌فرمودند حق ندارید از این جلوتر بیایید! راوی می‌گوید من تنها صدای راز و نیاز حضرت را می‌شنیدم و عبارت‌های ایشان را متوجه نمی‌شدم. اما وقتی چیزی مثل دعای کمیل خوانده شده طوری گفته‌اند که برای ما نیز قابل استفاده باشد.

سه دلیل برای عصمت حضرت معصومه(س)

نیک روش در باب عصمت حضرت معصومه(س) خاطر نشان کرد: ما عصمت را در مورد چهارده معصوم و انبیا با توجه به مباحث کلامی و حکمت واجب می‌دانیم. علما می‌فرمایند اثبات شی نفی ماعدا نمی‌کند. یعنی اثبات مساله‌ای به منزله‌ی نفی غیر از خود نمی‌باشد. بدلیل مسائل دینی و شرعی اثبات معصومیت اهل بیت لازم است. اما در مورد غیر ائمه لزومی برای اثبات عصمت وجود نداشته است اما حقیقت امر این است که در مورد بعضی از امامزادگان مثل وجود نازنین حضرت عباس(ع) و حضرت علی اکبر(ع) و حضرت معصومه(س) ما شواهد و قرائنی داریم که برای این بزرگواران عصمت را ثابت می‌کند. مثلا مرحوم مقرم در کتاب علی اکبر(ع) خود برای آن حضرت با توجه به آیاتی که امام حسین(ع) برای بدرقه حضرت علی اکبر خوانده از آن عصمت استشمام شده و ایشان قائل به عصمت ایشان بودند.