یادداشت مسئول استان

آغاز دیگری برای انسان

و این آغاز انسان بود.

از بهشت که بیرون آمده دارایی اش فقط یک سیب بود.سیبی که به وسوسه آن را چیده بود و

مکافات این وسوسه هبوط بود.

فرشته ها گفتند :تو بی بهشت می میری .زمین جای تو نیست .زمین همه ظلم و فساد است.

انسان گفت :اما من به خودم ظلم کرده ام .زمین تاوان ظلم من است .اگر خدا چنین

می خواهد،پس زمین بهتر از بهشت است .خدا گفت برو و بدان جاده ای که تو را دوباره به

بهشت می رساند از زمین می گذرد ،زمینی آکنده از شر و خیره ،آکنده از حق وباطل،

از خطا و صواب  واگر خیر وحق و صواب پیروز شد ،تو باز خواهی گشت و گرنه...

و فرشته ها همه گریستند .اما انسان نرفت .انسان نمی توانست برود.

انسان بر درگاه بهشت  وامانده بود.می ترسید ومردد بود وآن وقت خدا چیزی به انسان داد

چیزی که هستی را مبهوت کرد و کائنات را به غبطه واداشت.

انسان دستهایش را گشود و خدا به او اختیار داد .خدا گفت :حال  انتخاب کن.

زیرا که تو برای انتخاب کردن آفریده شدی .برو و بهترین را برگزین که بهشت پاداش

به گزیدن توست .عقل و دل وهزاران پیامبر نیز با تو خواهند آمده تا تو بهترین را برگزینی

وآنگاه انسان زمین را نتخاب کرد.

رنج و صبوری را .و این آغازی دیگر برای انسان بود.